Sevilen birinin kaybı sonrası hissettiğimiz duygular aslında. Kişinin geri döndüremeyecek olarak gidişiyle beraber açığa çıkan gayet doğal, gayet insanca, hatta pek de insanca olan duygular. Buna bir rahatsızlık olarak kabul etmek veya bunları hızlıca düzelmesini beklemek tabii ki akla uygun değil. Şöyle düşünecek olursanız insan sevdiğini kaybeder de üzülmez mi? Bu gayet doğal. Canı acır, hatırlayınca kalbinde bir sızı olur. Bu gayet doğaldır. Bu onun hatırı için taşınacak bir eh süreçtir bu bazen depresyonla karışabiliyor danışanlar ve yakınları tarafından. Kabullenmek bazı kişiler için daha uzun sürebilir. Bu gayet normal. Bazıları daha hızla tutabilir. Bazıları o an yaşamak göstermek istemiyor olabilirler. Bütün bu sürecin bir gökkuşağı gibi herkesin farklı şekilde taşıyabileceğini bilmek önemli. sonuç itibariyle sevdiğiniz birinin yokluğu, canınızı acıtır ve bu bir rahatsızlık değildir. Fakat aşamadan ve belli bir süreden sonra eğer bu sürevi çok uzun olursa, örneğin ne gibi kitabı bilgi?İşte iki yıldan daha uzun süre sürekli ağlamak, sürekli düşünmek, hayatın olağan akışına tekrar geri dönememek gündelik işlevselliğin de belirgin bozulma, eskiden önem verdiği şeylere artık önem vermeme şeklindeki belirtiler varsa ve kişinin gündelik hayatını, tıbbi sağlığını, işlevselliğin önemli düzeyde hala etkiliyorsa buna komplike bir yaslan Bahsedebiliriz. Bu durumda bir danışmanlık almakta fayda var. Belki danışan bir danışmanlıkla psikoterapi süreciyle bu süreci daha rahat atlatabilir. Belki üzerinde düşünebilir, konuşabilir, yad edebilir onu. Süreç bu şekilde tekrar üstesinden gelinebilir. Yaz dediğim gibi gayet insancadır ve belli evrelerden oluşur aslında. Hani ilk baş bir şok ve inkar görülebilir. Kişi kabul etmeyebilir. İnanamayabilir döneme. Daha sonra bir geri çekilme, kendimi suçlu hissetme, bazen güldüğü anda bile bazen unuttuğu anlarda utanma, nasıl unuturum? Nasıl bunu yaptım ona? Şeklinde şeyler düşünmesi ama en sonunda son evreyle yapılandırmaya girer, yeniden hayatı bu şekilde yapılandırır ve kabul gelişir. Bu acıya ve bundan sonra hayat değişir. Yakınızı kaybettikten sonra siz artık eski siz olmayacaksınız. Bunu kabul etmek önemli. Gönlünüzde onun bir parçasıyla yaşamayı eh yönetmek gerçeklik ve bu gerçekliği yönetirken de desteğe ihtiyacınız olabilir. Bazen bazı durumlarda eğer bu işlevselliğinizi, ilişkilerinizi, mesleki hayatınızı etkilediğini düşünüyorsanız, destek almanızda fayda var. Durum böyle.